Doç. Dr. Şafak Nakajima
Yıllardır hastalarımla konuşmalarımda, yazılarım ve kitaplarımda vurguladığım önemli bir tema var:
‘’Ruh ve beden sağlığımız; kendimizi tanımamız, düşünce ve duygularımızı doğru yönetebilmemizle çok yakından ilgilidir. Kendini bilen insanlar, daha sağlıklı, mutlu ve verimli yaşamlar sürdürür; nadiren antidepresanlara ihtiyaç duyarlar. Anlamlı yaşamak, kendimizi bilmemizle mümkündür.''
Hayattan ne istediğini bilmemek, sürekli sebepsiz bir can sıkıntısı içinde yaşamak, kendini tanımamanın en önemli işaretlerindendir.
Böylesi insanlar, kendi gemilerine kaptanlık edemediklerinden, açık denizlerde kaybolur, ummadıkları limanlarda kendilerini bulurlar.
Başkalarının yaşamlarına özenen, onları kıskanan bireyler, henüz kendi yaşamlarının onlara sunduğu zenginlikleri, bu dünyadaki rol ve amaçlarını keşfedememişlerdir.
Kendilerine duydukları derin yabancılaşmanın en sağlıklı tedavi yolu, kendilerini keşfetmelerinden geçer.
Çünkü yalnızca kendi kaynaklarını bilinçli kullanan bireylerin, başkalarıyla karşılaştırmaya gereksinim duymaksızın kendilerini kabullenmeleri, bedenlerinin içinde mutlu olmaları mümkündür.
Böylesi insanlar daha özgüvenlidir.
Başkalarına bağımlılık geliştirmezler.
Pusulaları içlerindedir.
Yollarını kaybettiklerinde paniğe kapılmaz, öz kaynaklarından destek alarak yönlerini bulurlar.
Kendini bilen insanlar, yakınlarındaki insanlara da ışık tutarlar.
Onlarla beraber olmak mutluluk vericidir.
Çünkü düşünce ve duyguları nettir; kafa oyunlarına başvurmaz, başkalarına hoşgörü ile yaklaşırlar.
Dışa değil, içe değer verirler.
Hayata ne katabildiklerini ve hayattan ne istediklerini bildikleri için, ilişkileri daha tutarlıdır.
Kariyer seçimleri, kendi istek ve becerilerini yansıtır.
Zamanı öldürmezler.
Dünyada katkıda bulunmak ve aldıkları nefesin hakkını vermektir önemli olan.
Sahip olduklarını ve varoluş armağanlarını cömertçe paylaşırlar.
Lao Tzu şöyle der:
‘’Başkalarını bilen kimse bilgili, kendini bilen kimse bilgedir.
Başkalarını yönetmek kuvvet; kendine hükmetmek ise iradedir.’’
Doğrudur; kendini bilmek, sabır ve irade işidir; ciddi emek ister.
Ama tüm bu yazdıklarımı okuduktan sonra, bu çabayı göstermeye ‘’değmez’’ demek mümkün müdür?
www.safaknakajima.com
