Gurbet demek,
İnsanın yüreğinin yerinde,
Sökülüp gitmesi demektir.
Kazandım,sırtım pek,karnım toktu.
Ama ruhum açtı.
Sıla özlemi ile dolu doluydum.
Yarı akıllı gibi.
Aklımın yarısı sılada kalmıştı.
Yaklaştıkça doğduğum yere,
Güneş ufukta yeni doğmuştu.
Bir taraftan,Ziyaret tepesi,
Çam ağaçların kokusu,burnumda tüttü.
Dilek ağacımı özledim.
Sevdalandığım şehirdi.
Melankoliydim.
Caddeleri,sokakları dolaştıkça,
Dost arkadaşları gördükçe,
Sanki aklım başıma geldi.
Ne zormuş kalabalık şehirde,
Kendimi tek başına kalmış,
Zenci gibi hissettim.
Şimdi memleketimde,
Çocukluk,mahalle ,okul arkadaşlarım,
Kan kardeşi gibiydik.
Dağlar,tepeler,baraj,akarsularla,
Kanlandım,canlandım,heyecanlandım.
Kendimi,birden yarı yaş genç hissettim,ruhen.
Gurbet ne ağır yükmüş,
Şimdi anladım,arkadaşlarım dağlar.
Cemal Borandağ
28 Eylül 2017-Pazarcık
Filler yaşlanınca,doğduğu yere dönermiş.
