Müttefikler 18 Mart deniz mağlubiyetinden sonra,yalnız denizharekatı ile Çanakkale Boğazının geçilmeyeceğinianlamıştı.
Bu nedenle donanmanın geçişne mani olan boğaz bataryalarını ele geçirmek maksadıyla Saroz Körfezinden Beşiğe plajına kadar olan 150 kmlik bir sahil şeridinde;
-Kaba tepe bölgesine 2 tümenli ANZAK kolordusunu,
-Seddülbahir bölgesine 4 tümene yakın bir İngiliz-Fransız kuvvetini,
-Kumkale bölgesine ise bilehare Seddülbahir bölgesinde kullanılmak üzere takviyeli bir P.A.Muharebe Grubunu çıkarmayı planlamıştır.
Müttefikler,bu plan gereğince 25 Nisan 1915 sabahından itibaren değişik saatlerde bu bölgelere çıkarma harekatına başladılar.
Kaba tepe bölgesinde ;
Avusturalya ve Yeni Zellanda birliklerinden oluşan,kısa adı ile ANZAK Kolordusu'nun birinci hücüm dalgasını teşkil eden 1500 kişilik bir tugay saat 02.45 'de Kaba tepe yerine hatalı olarak Arıburnu istikametine yöneldi.
Kaba Tepeye planlanan bu harekatın hatalı olarak yanlış yere çıkarmasının nedeni bir gün evel manga komutanı Mehemet Çavuş tarafından zinciri koparılan işaret şamandırasının akıntı nedeniyle kuzeye kayması sonuncunda elverişsiz bir plaj kesimi olan Arıburnu'na kaymış olmasıydı.
Anzakların bu harekatına karşı ilk davranan birlik Küçük ve bütük Arıburnu kıyılarını gözetlemeye memur edilmiş olan iki manga idi.Bu mangalar stimbot gürültüsüne dikkat kesilmişler ve karanlıkta kıyıya filikalar içerisinde yanaşan,müttefik birliklerine amansız bir şekilde ateşle karşılık koymuşlardı.
Bu küçük birlikler büyük işler başarmış ve Kuvvetlerin baskınına uğrayacağını sanan müttefiklerin baskına uğratmışlardır.Bu kahraman erlerimizin azimle direnmesine rağmen bir 75 üstünlüğe sahip olan düşman kıyıya ayak basmış ve saat 07 'de Conbayıra taklaşmıştır.
Düşmanın Conbayırı'nı ve hemen kuzeyindeki Kocaçimen Tepeyi ele geçirmesi,bir anda Çanakkale savaşlarının sonu demekti.
Zir bu tepelerden topçu desteğinde Boğaz kıyılarına inmek çok kolay olacaktı.
Bu duruma müdahale eden Kur Yb Mustafa Kemal'in komuta ettiği birlikleri düşmanın hedefine ulaşmasına mani olmuş ve 2 ay dah kıyıda kalmaya mahkum etmiştir.
Zira ordu ihtiyatı tümenin komutanı olan Kur.Yb Mustafa Kemalin hiç bir makamdan alamdığı halde bu kritik değerlendirerek takviyeli 57.nci Alayına düşmana yaklaşması için emir vermişti.Zir yanına emir subayı ve bir kaç atlı muhafızını alarak Conkbayıra geldiği zaman ,düşman taarruzlarının devam ettiğini ve küçük bir birliğin ise çekilmekte olduğunu görür.Bu anda 57.nci alayın ilerisinde yürüyen öncü bölüğü ise Conbayır sırtlarına taarruz eden düşmandan daha uzaktaydı.
Üstün düşman kuvvetleri karşısında cephanelerinin bittiği için tutunamaıyarak çekilen bu erleri Yb Mustafa Kemal'in şu mudahalesiyle karşılaşmışlardır.
-Neden çekiliyorsunuz?
-Düşmandan kaçılmaz,düşmanla savaşılır.
-Cephaneniz kalmadı ise süngüleriniz vardır.
-Süngü tak yere yat..
Bu kesin emir karşısında erlerin yere yatarak mevzilendiğini gören,düşman,bir anda şaşırmış ve onlarda yere yatarak mevzilenmiştir.
Bu psikolojik bir sahne idi.İşte kazanılan bu zamanla birlikte çok şeyler kazanılmış ve çok şeyler kurtarılmıştır.
Böylece gerideki öncü bölül marş marşla ileriye yanaştırılarak Conkbayra mevzlendirilmiş ve 57.ci Alayın büyük kısmının bölgeye yetişmesini sağlamıştır.
Aynı gün saat 10.00 'da bu alayın karşı taaruzu Mustafa Kemalin şu tarihi emriyle başlamıştı.
-Ben size taarruz etmeyi emretmiyorum,ölmeyi emrediyorum.Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize kuvvetler ve komutanlar kaim olabilir.
İşte bu emirle başlayan Kahraman Alay Gelibolu Yarımadasındaki savaşların seyrini değiştirmiştir.
