İlk suçlu kim

Yüzümdeki çizgilere bak ve tanı bütün sevilmemiş kadınlara özgü olan bir nehrin deltasını bekleyen hayat gibi bekleyen sevgiliyi- bütün sevilmemiş kadınlar gibi ışıksız mekanlara uyanıyorum hep aynı gün aynı saat dilsiz sağır bir taş parçası bedenim ama suskunun yasaları işlemiyor içimdeki nehre büyük ve binlercesi tek bir kırgınlık bir tutku odağındaki asi için hayat içime sarkık gözlerimde karanlığa gömülü bir tetikçi cellat ölü neon kırpıntılarını kayıp yıldızlar sanan bütün sevilmemiş kadınlar gibi kırıcı ve muhteris narin ve kırılgan çalsam kapısını kapısını çalsam çalsam intihar kronik bir cinnet hali değil kısa bir mola bir an kapısını çalsam tırmalasam tırmıklasam kanırtsam yalnızca öte yakaya geçmek istediğim sınırdır hayat tuşlar konup havalanıyor dinmeyen bir yağmur tıpırtısı düşlerine mil çekili güneşim her yanı deniz çürümekte -gebe bir kadın ne kadarı kendi ne kadarı bebeğidir- tuzağım tıpkı bir serap o tıkalı dönemeçte gece bitmiyor gün inmiyor gece bitmiyor. Zeynep aliye