Adam Schmidt , Aristo nun ahlak felsefesinin temelini oluşturan; bireysel mutlulukmu daha önemli yoksa toplumsal mululuk mu sorusuna şu şekilde cevap veriyor. Tabii bilimsel araştırmaların sonuçlarını dikkate alıyor.
Toplumsal mutluluk en üst sınıra; her bireyin toplum yapısı içindeki sınırın izin verdiği ölcüde, kişisel mutluluğunu arttırmakla olur diyor. Toplumsal sınırı ise: vijdanı kişiye yaptığı her eylemin toplum tarafından kabul edilip edilmeyeceğini yada meşru olup olmadığını sogulatır diyor.
Bu düşünce neden dikkatimi çekti. Cahil ve arsız insanlara birşey veremiyeceğimizi anladığımda kişisel çözümüm, kendimi yaptıklarımla örnek sunmaktı. Görmek isteyen görür, görmek istemeyenlere yapabileceğimiz bir şey yok sonucuydu. Toplumsal diye nitelenen mantıkla alakası olmayan, grup psikolojisi gibi çalışan bir yığın alışkanlıkların karşısına geçip bu yanlış diyemiyorsunuz. Ama birey yanlış olduğunu düşündüğü ve bu düşüncesinden emin olduğu her eylemi kendi akıl süzgecinden sorgulamaktan vazgecmemeli. Toplum bireylerden oluşuyor.
25 Ocak 2019 Cuma
Adam Schmidt
